Arayüz Düzeyini Ölçmek İçin Gereklilikler

Bir rafineri tankında arayüz seviyesinin ölçülmesinin nedeni açıktır ki, üst ham petrolü ve suyu ayırın, ardından maliyeti ve işleme zorluğunu azaltmak için yalnızca ayrılmış suyu işleyin. Burada doğruluk kritiktir, çünkü suda herhangi bir yağ maliyetli kayıplar anlamına gelir; aksine, yağda su daha fazla rafine etme ve saflaştırma için birinci sınıf işleme gerektirir.

Diğer ürünler, iki farklı karışımın tamamen ayrılması, yani diğerinin herhangi bir kalıntısının hariç tutulması gereken işlemede benzer durumlarla karşılaşabilir. Su, dizel ve yeşil dizel ve hatta sabun gibi kimyasal sıvıların çoğu ayrımı bir tank veya kapta belirgin değildir. Yerçekimi farkı ayırmaya yetecek kadar olsa da, bu fark bir arayüz ölçümüne dayandırmak için çok küçük olabilir.

Seviye Ölçüm Cihazları

Hangi sektörde kullanılırsa kullanılsın, zorlu teknik problemlerin çözümü için önerilen seviye sensörleri mevcuttur.

Sıralı Yoğunluk Ölçer: Islak yağ bir çökelme tankına veya yağ-su ayırıcısına enjekte edildiğinde, yağ fazı ve su fazı farklı yoğunluklar nedeniyle çökelmeden sonra kademeli olarak ayrılır ve yağ-su ara yüzü kademeli olarak oluşur. Yağ tabakası ve su tabakası iki farklı ortama aittir. Üretim süreci, su seviyesi belirli bir sınırlı yüksekliğe ulaştığında, suyu boşaltmak için vananın zamanında açılabilmesi için yağ-su ara yüzünün yerinin doğru ve zamanında bilinmesini gerektirir.

Su ve yağın başarılı bir şekilde ayrılmasının zor olduğu karmaşık bir durumda, drenaj deliğinin üzerindeki bir metrelik sıvıyı izlemek gerekir.çevrimiçi yoğunluk ölçerSıvının yoğunluğu 1g/ml'ye ulaştığında drenaj vanası açılmalıdır; aksi takdirde, ayırma durumuna bakılmaksızın, yoğunluğun 1g/ml'den düşük olduğu tespit edildiğinde drenaj vanası kapatılmalıdır.

Aynı zamanda, drenaj işlemi sırasında su seviyesi değişiklikleri gerçek zamanlı olarak izlenmelidir. Su seviyesi alt sınıra ulaştığında, yağ kaybından kaynaklanan israfı ve çevre kirliliğini önlemek için vana zamanında kapatılır.

Şamandıralar ve Deplasmanlar: Bir şamandıra sensörü, kulağa geldiğinden biraz farklı olarak, sıvıların üst seviyesinde yüzer. Alt sıvının belirli bir yerçekimine ayarlanmış bir deplasman sensörü, hedef sıvının üst seviyesinde yüzebilir. Şamandıralar ve deplasman sensörleri arasındaki ufak fark, bir deplasmanın tamamen suya batırılacak şekilde tasarlanmış olmasıdır. Birden fazla sıvının seviye arayüzlerini ölçmek için kullanılabilirler.

Şamandıralar ve deplasmanlar, arayüzlerin seviyesini ölçmek için en ucuz cihazlardır, ancak eksiklikleri kalibre edildikleri tek sıvı üzerindeki kısıtlamalara dayanır. Ayrıca, tank veya kaptaki türbülanstan etkilenmeye eğilimlidirler, bu durumda sorunu çözmek için durgunlaştırma kuyularının kurulması gerekir.

Şamandıra ve deplasman kullanmanın bir diğer dezavantajı da mekanik şamandıralarının kendileridir. Şamandıraların ağırlığı ek kaplama veya çubuktan etkilenebilir. Şamandıranın sıvının üst yüzeyinde yüzme yeteneği buna göre değişecektir. Aynısı ürünün ağırlığı değiştiğinde de geçerli olacaktır.

Kapasitans: Bir kapasitans vericisi, malzemeyle doğrudan temas eden bir çubuk veya kabloya sahiptir. Kaplanmış çubuk veya kablo, bir kapasitörün bir plakası olarak alınabilirken, metalik metal duvar diğer plaka olarak kabul edilebilir. Prob üzerindeki okumalar, iki plaka arasındaki farklı malzemeler için değişebilir.

Kapasitans vericisi iki sıvının iletkenliğiyle ilgili gereksinimleri gündeme getirir -- biri iletken, diğeri iletken olmamalıdır. İletken sıvı okumayı yönlendirir ve diğeri çıktı üzerinde küçük bir etki bırakır. Yine de, bir kapasitans vericisi emülsiyonlardan veya bez katmanlarından kaynaklanan etkilerden bağımsızdır.